Max komt over het erf aangerend. Geen hippe Labradoodle, maar gewoon een degelijke hond met een degelijke naam. Ik ken Max al net zo lang als ik Henk en zijn zoon Peter ken. Ik begroet Max hartelijk. Blij rent hij voor me uit naar de achterdeur van de boerderij.

Max weet dat ik voor Henk kom.

Henk heeft vier jaar geleden een herseninfarct gehad. Een groot infarct met grote gevolgen.

Hij is niet alleen lichamelijk getroffen, ook zijn geest heeft een flinke tik gehad. Sinds het infarct is deze grote, sterke man bang voor wat wij noemen: de transfers. En als Henk bang is, gedraagt hij zich als een plank.

We hebben alles geprobeerd om het makkelijker te maken. We hebben advies gevraagd aan zijn ergo en fysio. Alle denkbare technieken en hulpmiddelen zijn uit de kast gehaald. Tevergeefs. Henk is en blijft bang.

Douchen gaat hierdoor niet meer. Dat vergt te veel van hem. Douchen staat gelijk aan vijf transfers. Van bed, naar rolstoel, naar douchestoel om te douchen en dan terug van douchestoel, naar rolstoel, naar bed. Op bed verder afdrogen en aankleden om uiteindelijk de laatste transfer van bed naar rolstoel te doorstaan.

Geen doen voor Henk.

Ik was hem dus van top tot teen op bed. De last wordt zo voor ons beide beperkt tot één transfer. Één transfer die hij nog steeds doodeng vindt.

Behalve… als Peter het doet.

Samen met Max loop ik naar de stal. Peter ziet ons direct. Hij weet zonder een woord te wisselen wat er van hem verwacht wordt en loopt met ons mee terug naar de boerderij. In de bijkeuken wisselt hij zijn laarzen voor Zweedse muilen en wast zijn handen. Werkhanden die nooit echt schoon worden. Er zijn altijd zwarte kloven zichtbaar, hoe hard hij ook boent.

Hij loopt naar het hooglaagbed van zijn vader. “Morgen Pa. Ben je er klaar voor?”

Hij geeft zijn vader geen tijd voor een reactie. Hij schuift zijn linkerarm onder de oksels, zijn rechterarm onder de knieën en telt af: “Een, twee, drie…!” Op drie slingert hij Henk met lompe kracht een kwartslag linksom, zo de rolstoel in.

Henk geeft vertraagd een grom.