Bokma

Negen jaar lang heb ik me zo min mogelijk met Frans bemoeid. Mijn doel was hem twee keer per week te douchen. Daarvoor haalde ik alles uit de kast. Het was namelijk mijn doel, niet het zijne. Hij gaf vaak aan de dag ervoor nog gedoucht te hebben. Een excuus dat niemand geloofde, behalve hij.

Alcohol regeerde het leven van Frans. Het had zijn leven gereduceerd tot televisie kijken, krant lezen en roken. Hij had daar vrede mee.

Een paar maanden geleden ging het ineens slechter met Frans. We troffen hem steeds vaker slapend op de bank en hij werd magerder. Vanaf het moment dat Marlboro en Bokma niet meer op de voorgrond stonden wisten we het zeker: het ging niet goed ging met Frans.

Hij had kanker.

Hoe het er precies voor stond en hoe lang hij nog had, wilde Frans niet weten. “Dat verandert de situatie toch niet”, zo redeneerde hij.

Zijn leven veranderde ingrijpend sinds het vonnis.

Familiebanden die door de alcohol waren doorgesneden bleken ineens nog enigszins gerepareerd te kunnen worden.

De kanker woekerde echter onverstoorbaar verder en na een paar maanden kwam Frans op bed te liggen. Hij was vel over been, had niets meer bij te zetten. Iedereen dacht dat het snel gebeurd zou zijn.

Frans stond toe dat we onze zorg wat uitbreidden. Familie maakte een schema en liet hem geen moment meer alleen. Zelfs de huisarts liet haar privé-nummer achter. Als een dokter dat doet dan weet je dat de dood dichtbij is.

Iedereen leek er klaar voor.

Iedereen, behalve Frans.

Het leven, waarvan ik negen jaar lang dacht dat het geen leven was, stond hem te na.

Anderhalve week later stierf Frans.

Mijn doel om hem te douchen heb ik nooit gehaald.

blogzuster.nl - social media afbeelding

Emmers

7 reacties On Bokma

Leave a Reply to Anita Cancel Reply

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Site Footer