Dag Paul

Als ik ga rekenen denk ik dat ik wel duizend keer bij Paul ben geweest.

Vanaf 2015…

Gemiddeld zo’n drie keer per week.

Vandaag wordt de laatste keer.

Morgen om 15.00 uur komt de ambulance en gaat Paul naar het hospice.

Het lukt niet meer thuis. 

Het was geen lichtzinnige beslissing.

En uiteindelijk toch wel. 

Want het gaat niet meer en dan houdt het op.

Ik ga Paul ongelooflijk missen. 

We hebben oneindig veel gesprekken gevoerd. 

Mooie gesprekken, zelden prietpraat. 

Over het milieu, de gezondheidszorg, zelfsturende teams, het geloof, over ‘mijn overste’ en over houden van.

De laatste tijd gingen de gesprekken steeds vaker over de dood. 

Over de vraag of we ooit zullen weten welke plek we als mens innemen in het heelal.

Paul hoopt van wel.

Hij is benieuwd.

Ik ook.

Helaas mogen mijn collega’s en ik Paul niet verzorgen in het hospice. Het allerlaatste stukje van zijn leven gaan wij niet meer meemaken.

Het mag niet.

Iets politieks waar Paul en ik niets van begrijpen.

Gelukkig mag ik hem wel opzoeken in het hospice.

Dag Paul.

.

.

Dit blog is, anders dan anders, een min of meer waarheidsgetrouwe weergave van wat ik heb beleefd. Ik heb Paul (niet zijn echte naam) daarom gevraagd of ik het blog mocht publiceren. Paul vond het goed.

Paul is ook de man achter ´De Gelderlander´ en ´Een boek!´. Ook dit mag iedereen weten.

blogzuster.nl - social media afbeelding

Emmers

10 reacties On Dag Paul

Leave a Reply to Clementine Cancel Reply

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Site Footer