Weer zomer

Het is een zonnige dag in juli. Ik rij over het slingerweggetje waar ik talloze keren gereden heb. Soms voelt het alsof ik zelf in deze straat woon, zo vertrouwd. 

Ik ben op weg naar Lies. Lies is 92 en is klaar met haar leven. Ze is moe. Altijd. Ook wanneer ze niets doet of gedaan heeft.

Lies woont in een groot huis met een grote tuin. En in die tuin heeft ze haar hobby; buiten zitten.

Vroeger was het zitten in de tuin onderdeel van een groter geheel; tuinieren. Ze heeft haar hobby in de loop der jaren grondig moeten bijstellen.

Eerst deed ze de hele tuin zelf. Ze was er trots op. Het was haar visitekaartje. Ze gunde zich geen rust en zat er alleen wanneer alle werk gedaan was. Het zitten was de beloning voor haar arbeid. “Dan was ik moe maar voldaan,” zo vertelde ze me trots.

Naarmate de jaren verstreken heeft ze steeds meer moeten afstaan aan de tuinman. Eerst alleen het snoeien, later ook het grasmaaien en uiteindelijk zelfs het wieden.

En nu is dus alleen nog “het zitten” over.

Vorig jaar september nam ze ook hier afscheid van. Ze was ervan overtuigd dat het de laatste keer was dat ze op het dikke, gebloemde kussen had gezeten. Het werd herfst en de volgende zomer zou ze zeker niet meer halen. Daar twijfelde ze niet aan en ik deelde die overtuiging. We hadden het er samen over.

Ik gaf aan dat het mij zo erg lijkt wanneer je weet dat je nooit meer buiten zult zitten. 

Zij ervaarde dat niet zo, juist niet. Zij legde mij uit dat ze haar leven geleefd had. Dat de dagen die er nu nog bij zouden komen niets meer zouden toevoegen. Geen nieuwe lente en geen nieuwe zomer meer voor haar. Dat zou te veel zijn. “Het is mooi geweest zo”, zei ze.

Ik grapte dat ik het tuinkussen ritueel zouden kunnen verbranden…

En toch zit ze er weer. 

Uren, dagen, weken, maanden en zelfs seizoenen verstreken.

We hadden ongelijk. 

blogzuster.nl - social media afbeelding

Emmers

2 reacties On Weer zomer

  • Er is een hele mooie film gemaakt over de seizoenen in de tuin , ben alleen de naam vergeten .
    Maar fijn dat ze er toch nog zit , wat een kanjer

  • Mooi Anne. Ik hoop zo met haar mee dat ze snel haar rust vind….

Leave a Reply to deborah Cancel Reply

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Site Footer