“Met Corina, transferverpleegkundige van het Radboud ziekenhuis. Hebben jullie nog ruimte voor een zorgvraag tweemaal daags? Het gaat om een vrouw uit 1967…”
Nog voor Corina haar zin kan afmaken onderbreek ik haar.
Ze mag haar zin niet afmaken.
Ik wil het niet horen.
Ik wil niet weten wat er aan de hand is met deze vrouw.
Ik wil niet weten welke zorg er precies nodig is.
Ik wil niet weten door welke andere zorgaanbieders Corina al teleurgesteld is.
En ik wil niet weten dat ik haar laatste optie ben.
Hoe minder ik weet, hoe minder schuldgevoel ik heb.
“Sorry Corina, we zitten helemaal vol. Er kan echt niets meer bij.”
Een korte stilte.
Teleurstelling hangt in de lucht.
“Vervelend, maar dat vermoedde ik al. Ik ga gauw verder zoeken. Bedankt,” antwoordt Corina uiteindelijk.
“Succes,” zeg ik, terwijl ik weet hoe moeilijk dat zal zijn.
Ik zucht zacht en leg mijn telefoon op tafel.
Corina is vandaag de vierde al aan wie ik “nee” verkoop.
Eerst was er een huisarts die zorg wilde voor haar patiënt. Zijn benen moesten gezwachteld worden.
Daarna was er een schoondochter op zoek naar zorg voor haar moeder. Moeder was gevallen en kon zich thuis niet zelfstandig redden. In het zorghotel was geen plek.
Vervolgens was er een vrouw die belde voor haar echtgenoot. Hij had niet direct zorg nodig, maar ze wilde weten wat de mogelijkheden zijn mocht zijn situatie verslechteren.
En toen dus Corina…
Het went niet.
Na ieder telefoontje voel ik me rot.
Na ieder telefoontje vraag me af of ik me niet te star opstel.
Kunnen we hen met hangen en wurgen toch helpen?
We redden het zelf amper, dus ik weet dat dat niet zo is.
En intussen houden we ons hart vast dat wij niet positief testen.
7 reacties On Code Zwart
Zo herkenbaar…zo erg om steeds nee te moeten zeggen
Heel herkenbaar! Zelfs zorgverzekeraars bellen voor hun cliënten omdat ze in het ziekenhuis moeten blijven omdat er geen plek is.. Echt bizar!
We horen veel nieuws over “zorgwekkende ontwikkelingen” in de zorg. Dan raakt het je des te meer, wanneer je hoort wat er concreet omgaat in de mensen die er elke dag opnieuw voor staan. Bedankt!
Dit is voor mij een ongekende situatie. Maar erg zorgwekkend op velerlei gebied.
heel herkenbaar en het geeft je ene wrang gevoel
De enige oplossing is directe lockdown , buurtzorgen elders kampen met hetzelfde probleem!
Eerst Limburg en nu wij de druk wordt te hoog voor de zorg
Wachten op uitspraak OMT vrijdag
Heel herkenbaar, jammergenoeg, maar goed geschreven