Diamant

Er hangen een gouden zes en een gouden nul op de voordeur. 

Zestig.

Willy en Koos zijn zestig jaar getrouwd.

Maar Willy heeft geen idee. 

Ze woont nog wel gewoon samen met Koos. 

Maar dat gaat alles behalve gewoon. 

Niets is nog gewoon. 

Niets gaat zomaar vanzelf.

Koos is de hele dag druk met haar.

Ze staat niet vanzelf op. 

Ze gaat niet vanzelf eten. 

Ze weet niet vanzelf dat je de inleggers die in je onderbroek zitten niet in de wasmachine moet doen en dat je ze niet op de verwarming moet laten drogen. 

Ze weet niet vanzelf dat ze zich moet wassen. 

Ze weet niet vanzelf hoe ze koffie moet zetten.

En ze weet al helemaal niet vanzelf dat ze zestig jaar getrouwd is.

Ze weet wel wie Koos is. 

Ze weet dat Koos haar man is, haar jeugdliefde, haar alles.

Ik druk op de bel. Koos doet open.

Hij ziet me staan met een bosje tulpen.

Ik geef hem de bloemen en feliciteer hem met zijn diamanten huwelijk.

“Ze weet van niks”, zegt hij, terwijl hij zijn ogen neerslaat.

Ik zucht.

“Kom, gaan we koffie drinken”, zeg ik.

“Met een gebakje”, zegt Koos. 

blogzuster.nl - social media afbeelding

Emmers

7 reacties On Diamant

Reageren:

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Site Footer