In de val

Geke staat in haar blootje voor de wastafel.

Ze is klein en tenger.

En oud.

Geke heeft mijn hulp nodig bij het wassen en afdrogen.

Ze zegt niet veel.

Ook ik heb vandaag geen zin om over ditjes en datjes te praten.

Na het wassen smeer ik haar lichaam in met bodylotion.

De huid van haar armen is zo dun dat die scheurt als ze zich stoot. Het duurt dan weken voor de winkelhaak weer genezen is.

Aan haar benen is te zien dat ze amper nog loopt. Van de badkamer naar de keuken en van de woonkamer naar de slaapkamer. Alles gelijkvloers en alles vanachter de rollator.

Haar linkerknie is net wat dikker dan haar rechter. En de knokkel naast haar grote teen rechts heeft een flink uitsteeksel. De middenvoetsbeentjes zijn verschoven, maar het lijkt op wildgroei van bot.

Het ziet er pijnlijk uit.

Volgens Geke valt dat zolang ze zich niet stoot mee.

‘Ik vraag me af waar de oude mensen in Marioepol zijn’, zegt ze ineens.

Ik schrik op uit mijn gedachten.

Haar ogen vinden de mijne in de spiegel.

We kijken elkaar aan.

Ik zucht zachtjes. 

‘Ik hoop dat de mensen de stad hebben kunnen verlaten,’ antwoord ik uiteindelijk, terwijl ik wel beter weet.

Ze blijft me aankijken.

Ja maar de mensen zoals ik, écht oude mensen die niet meer kunnen. Die anderen alleen maar tot last zijn. Zij kunnen niet weg. Ik zou niet weg kunnen. Zij blijven achter. Alleen.’

We kijken elkaar nog steeds aan.

Ze heeft gelijk.

Haar lichaam is volstrekt ongeschikt om te vluchten. Ze zou het niet redden.

Hoeveel Gekes zitten er in de val?

blogzuster.nl - social media afbeelding

Emmers

6 reacties On In de val

Reageren:

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Site Footer