Auto

Wanneer ik de bijkeuken in loop, zie ik Maarten. Hij trekt zijn jas aan en loopt met kordate passen naar de achterdeur.

“We hebben het er nog wel over,” roept hij naar zijn vader.

Hij loopt langs me heen en mompelt dat hij er vandoor moet, dat hij al te laat is.

In de keuken zit Toon. Hij leunt met zijn ellebogen op tafel, zijn hoofd in zijn handen.

Ik trek mijn jas uit en ga tegenover hem zitten.

Hij tilt zijn hoofd op en kijkt me aan. 

Hij heeft tranen in zijn ogen.

“Waarom moet het allemaal zo snel,” zegt hij zacht. 

Ik kijk hem niet begrijpend aan.

“Hij staat daar goed en hij staat niemand in de weg,” gaat hij verder. 

“En nu moet hij ineens weg! Waarom? Wat maakt het uit?”

Hij laat zijn hoofd weer in zijn handen zakken.

“Wie moet weg?” vraag ik voorzichtig.

Even blijft het stil en dan kijkt Toon weer op.

“Mijn auto. Maarten zegt dat hij weg moet…” 

Ik zie dat Toon zijn tranen wegslikt.

Voorzichtig vraag ik: ”Maar je rijdt toch al jaren niet meer?”

Hij kijkt me met droevige ogen aan.

“Nee, natuurlijk niet. Ik zie niet goed, en ik reageer te traag. Ik durf niet eens meer te rijden.”

“Maar waarom mag hij dan niet weg?” vraag ik.

Weer blijft het even stil.

Dan kijkt Toon me aan en zegt: ”Omdat hij me gevoel van vrijheid geeft. Daarom.”

blogzuster.nl - social media afbeelding

Emmers

6 reacties On Auto

  • Een auto hebben geeft gevoel van vrijheid. Daar is rationeel niks van te begrijpen. Waarom? Nou, daarom. Zó herkenbaar, werkend in de wijk, dit soort emoties.

  • De auto als laatste strohalm tegen beter weten in. Een illusie. Hoe tragisch als anderen daarvan de waarde niet kunnen snappen. Het kan natuurlijk ook zijn dat zijn zoon het niet op vindt wegen tegen wat het kost

  • Je hoeft zelf niet te kunnen rijden , om wat voor reden dan ook! Sociaal gezien kan je hem ook een dagje meenemen. Geef hem zijn vrijheid terug.
    Wie betaalt , bepaalt .
    Arme Toon

  • Mooi Anne, bij mijn moeder staat de auto sinds het overlijden van mijn vader al twee jaar voor de deur. Geeft ook gevoel van vrijheid. Ze heeft niet eens haar rijbewijs. Het idee dat iemand hem mee kan nemen om met haar een ritje te maken is genoeg.

  • Mooi geschreven weer.

  • Ik kan me goed indenken wat die man bedoelt. Als je ouder wordt is het alleen maar inleveren. Ik ben zelf 83 jaar en het stoort me heel erg dat men ( hoe goed bedoelt ook) voor jou gaat bepalen wat je moet doen. Fijn om je berichtjes te lezen . Ga ermee door Anne.

Reageren:

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Site Footer