Het is donker en het miezert.
De thermometer in mijn auto geeft zeven graden aan.
Geen witte kerst.
Ik parkeer en open de zaklampfunctie op mijn telefoon.
Dan stap ik uit, haal de sleutel uit het sleutelkluisje en open de voordeur.
Hij gaat zwaar open.
Het dikke, velours gordijn geeft weerstand.
Ik wurm me naar binnen.
Tegen het gele, geribbelde glas van de keukendeur hangt een kerstkrans.
Met lampjes.
Ik steek de stekker in het stopcontact.
Licht.
Dan open ik de deur en loop naar het raam.
In de vensterbank ligt een slinger van groen met heel veel lampjes.
Ook hiervan gaat de stekker in het stopcontact.
Nu kan de zaklamp uit, de telefoon weg.
Door naar de woonkamer…
Links in bed ligt Maria.
Ze slaapt nog.
Haar gehoorapparaten liggen op tafel.
Ik vervolg mijn parcours.
Eerst naar de kerstboom.
Stekker erin.
Daarna zet ik zeker twintig zwarte schuifjes om van de waxinelichtjes die voor het raam staan.
Vervolgens twee stekkers van de guirlandes met lampjes.
Die liggen over het dressoir gedrapeerd.
Dan een kluwen verlichting in een grote glazen vaas die verder tot de nok gevuld is met kerstballen.
En ten slotte een zestal lange kaarsen op de hoge tafel, eveneens op batterijen.
Tevreden kijk ik rond.
Alles brandt.
Zachtjes loop ik naar het bed.
‘Maria…’, fluister ik.
Ze knippert een paar keer, opent haar ogen, kijkt rond en glimlacht.
‘Zalig kerstfeest.’
8 reacties On Kerst parcours
Maria heeft er wel veel werk van gemaakt 👍😊🎄
Zalig Kerstfeest Anne. Dit is wijkverpleging met Kerst💙
Wat ontzettend lief en warm, dank je wel voor alles wat je doet voor mensen die jou nodig hebben ❤️
Fijn Kerstfeest. Dat is fijn wakker worden😊
Mooi verhaal Anne
wat mooi Anne, ik zie het je met vastberadenheid doen,
Ik zie het helemaal voor me Anne 🙂 Mooi!
Mooi Anne, je hebt heel wat licht gebracht met Kerstmis!