Ik druk op de bel. Binnen gaat een keiharde zoemer. Ik schrik van de herrie die dat ding maakt, steeds weer. Jan schrikt er niet van. Ook niet van de lichtflitsen die gelijk met de zoemer zijn woonkamer binnendringen.
Ik vind het altijd spannend of Jan opendoet. Soms is hij ingedut, heel soms gevallen. Ik gluur door de spleet tussen het rolgordijn en het kozijn en zie moeizame actie.
Even later doet Jan doet de deur open slechts gehuld in onderbroek en hemd. Hij kijkt me aan en glimlacht naar me. Ik glimlach terug. Hij draait zich om en loopt zonder een woord te wisselen, via de woonkamer direct door naar de badkamer. Alles begane grond.
Ik loop linea recta naar de slaapkamer en pak stomaspullen, handdoeken, ondergoed en kleding. Ik haast me naar de badkamer. Jan zit inmiddels al op het douchestoeltje onder de douche. Op de grond liggen zijn hemd en onderbroek. Ze zijn in de loop uitgedaan en liggen geduldig te wachten om door mij in de wasmand gegooid te worden. Hij kan ze niet zelf oprapen, dan valt hij om. Dat weten we.
Hij wast zichzelf. Ik doe alleen dat wat hij echt niet zelf kan, alles in stilte.
De douche gaat uit en hij droogt zich af. Ik gebaar dat hij het stomazakje moet legen. Ik hoef alleen maar van zijn buik naar de wc te wijzen. Zijn gezicht verraadt een “ohh ja” en in rap tempo leegt hij het zakje.
En door…
Hij verwijdert de oude stomaplak, ik neem het afval aan.
Hij maakt de huid schoon en droog, ik reik de nieuwe plak aan.
Hij plakt de plak op zijn huid, ik reik het zakje aan.
Hij klikt het zakje erop.
En door…
Ik reik zijn onderbroek aan, hij trekt hem aan.
Ik reik het shirt aan, hij trekt hem aan.
Ik reik zijn broek aan, hij trekt hem aan.
Ik reik de sokken aan, hij trekt ze aan.
Ik zet zijn schoenen neer, hij trekt ze aan.
En door…
Haren kammen, bril op en dan… gehoorapparaat in.
‘Goeiemorgen, Jan.” , zeg ik.
‘Goeiemorgen,” zegt Jan. “Koffie?”
8 reacties On Machine
Wat weer een herkenbaar en leuk verhaal!
Je hebt jezelf weer overtroffen. Adembenemend, die opbouw van je tekst richting de koffie. Geweldig geschreven!
Geweldig Anne, bijna spannend ,en dan die ontknoping!! Chappeau.
Gewoon weer prachtig neergeschreven Anne
Ha ha ha ha ha…. ja leuk, zo gaat dat.
Word altijd blij als er weer een blog binnenkomt van je. Soms ontroerend, soms grappig, soms verdrietig maar altijd met een menselijke ondertoon. Je hebt mooi werk.
Van begin tot eind genoten
Heerlijk om te lezen.