Tante Netje

Ik ben één keer eerder bij hem geweest. We hadden een leuk gesprek over vroeger. 

Zijn vroeger bleek zich op dezelfde plek te hebben afgespeeld als mijn vroeger.

Zijn vroeger is ruim 70 jaar geleden, mijn vroeger pas 30 jaar.

Nu woont hij samen met zijn vrouw in een appartement.

Ver weg van vroeger, maar vaak ook heel dichtbij.

Ik bel aan. 

“Zij doet open. Ze draagt een hippe gele broek en een zwierige blouse.

Ah, jij bent al eens eerder hier geweest”, zegt ze, terwijl we naar de kamer lopen.

Hij zit in zijn stoel en kijkt me aan. Hij houdt zijn hoofd een beetje scheef. Alsof dat het ophalen van herinneringen bespoedigt. Hij knikt zachtjes.

“Ja ja, ik weet het nog wel,” zegt hij. ‘Niks zeggen… Jij komt toch uit… uit… uit… Nee. Ik weet het niet meer.”

Ik vind het jammer dat hij het niet meer weet. 

Ik zou het zó fijn voor hem vinden als hij het nog wél zou weten

En blijkbaar wéét hij het ook, maar kan hij er niet meer bij. 

Ik besluit hem een beetje te helpen. “Ik kom uit de plaats waar u als kind naar toe ging, naar tante Netje…” 

Hij kijkt me met twinkeling in zijn ogen aan en zegt: ”Nou! Verdomd! Dat jij dat nog weet, tante Netje. Dat was me nog eens een mooie tijd.”

Hij brandt los en vertelt over zijn vakanties. Over vroeger bij tante Netje. 

Hij vertelt alsof hij het voor de eerste keer vertelt. 

En ik luister alsof ik het voor de eerst keer hoor. 

blogzuster.nl - social media afbeelding

Emmers

4 reacties On Tante Netje

Reageren:

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Site Footer