Taxi

09.10 uur. Ik scheur door de bocht. Met iets te veel vaart rij ik de oprit op en breng de auto met een schok tot stilstand.

Als ik geluk heb heb ik nog vijftig minuten voor de taxi komt, als ik pech heb nog twintig. 

Op een drafje loop ik achterom, rechtstreeks naar de nieuw aangebouwde slaapkamer. 

Ik storm naar binnen, roep wat excuses en loopt direct door naar de badkamer om alles wat ik nodig heb bij elkaar te rapen.

Eenmaal aangekomen bij zijn bed sla ik het dekbed terug, trek ik direct zijn pyjamabroek en onderbroek uit en begin te wassen.  

En te ratelen…

”Oh, ik liep echt vreselijk uit bij de vorige cliënt. Alles zat tegen, zelfs de verkeerslichten. En ik weet natuurlijk dat je écht op tijd klaar moet zijn. De taxi wacht niet… bla bla bla.”

Ik merk dat Peter iets wil zeggen, maar ik geef hem geen kans. Ik negeer hem.

Stoïcijns ga ik verder. Broek goed omhoog sjorren, riem dicht, sokken aan… 

Peter blijft mijn aandacht trekken.

Enkele seconden onderbreek ik mijn handelen. 

Maar Peter komt door zijn beroerte niet snel genoeg uit zijn woorden.

Het duurt te lang.

“Peter, we moeten echt eerst even door.”

En ik ga door in de turbo-stand. 

Weer wil hij iets zeggen. Het ergert me.

“Straks Peter, straks!.”

Hoppa, met een ferme zwieper parkeer ik zijn rolstoel naast bed. Nu hup de stoel in, schoenen aan… klaar.

09.28 uur. Gered!

“Wat wilde je me nou eigenlijk zeggen?”

Peter kijkt me aan en zegt zonder enige hapering en met een enorme grijns: 

“Ik heb geen onderbroek aan.”

blogzuster.nl - social media afbeelding

Emmers

13 reacties On Taxi

Reageren:

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Site Footer